Evde eşya kalabalığından nasıl kurtulursunuz?

Evde eşya kalabalığından kurtulma söz konusu olunca gülümsemeden düşünemediğim bir anektod gelir aklıma. Bir arkadaşımın eşi, giyilmeyen, yani, diyelim, son bir aydır falan giyilmeyen ya da henüz hiç giyilmemiş ya da okunmayan ya da bir süredir okunmamış, ya da kullanılmayan ya da bir süredir kullanılmamış ne varsa çevrede ihtiyacı olanlara dağıtmasıyla evde her an kabus yaşatmakta. Arkadaşım, yeni aldığı takımı elbisesinin ortada olmadığını çünkü mesela kapıcıya verildiğini öğrenince şoke olarak “Ama ben onu daha hiç giymemiştim.” deyince, eşinden: “Eh işte giymiyorsun o yüzden verdim.” cevabını alıyor.

Bu gerçekten biraz uç ve alışıldık olanın aksine bir örnek. Daha yaygın alışkanlık biriktirme, atamama, bir gün lazım olurlama yönünde.

Öyle kategoriler vardır, bilirsiniz; alırken, kadın hastalığıdır, erkeklere de nadiren olsa sirayet eder, mesela yazın tatilde gece dışarı bir restorana veya diskoya giderken giyilebilir kategorisine giren, ciddiyim, böyle tanıdıklarım var, bir kıyafet alınır ve bu kıyafet tutulur, hatta valizde gider gelir o disko gecesinin hayali ile. Atılamaz satılamaz.

Ya da, bilmem hangi uç durumda belki lazım olur, mesela bir misafir gelirse, iki misafir gelirse ya da Almanya’dan dayımlar ailecek gelirse diye tutulan neler neler olur evlerde. O kadar tabaklar çanaklar robotlar çarşaflar yataklar yastıklar. Eskisi atılamaz yenisi, indirimlisi, modası, komşunun aldığıki, hediye olanki eklenir ve büyür bunlar üstüne üstüne insanın, boş odalar dolar boş dolaplar dolar yeni dolaplar alınır evde nefes alınamaz o nasıl ferah odaları olan Ikea katalogları imrenerek karıştırılır sonra oradan da yeni eşyalar eklenir bu kalabalığa. Yine de evdeki dağınıklıktan ve eşya kalabalığından kurtulmak, alışkanlıklarla alakalı olduğundan, kolay olmasa da imkansız değil.

Velhasıl, evdeki eşya kalabalığından nasıl kurtulunur?

1. Eve bir eşya alınacağı zaman bir eşya çıkarılır. İstisnası yok bunun, mobilyadan kıyafete kadar her şey için geçerli. Çocuğunuza bırakmak üzere kütüphane kurmuyorsanız, evet kitaplar da dahil.

2. Bir yıldır giyilmeyen eşya bir yıl içinde giyecek birine verilir.

3. Altı aydır kullanılmayan mutfak aleti kullanacak birine verilir.

4. Çocukların okul kitapları, defterleri kullanacak birine ya da bir sahafa verilir ya da hepten hatıra ise kolilenir bantlanır var ise depoya kaldırılır. Var böyle biriktiriciler.

5. Okunmuş ve bir daha açılması edebiyat eleştirmenliğini kariyer olarak seçmenize bağlı olan kitaplar ve dergiler okuyacak olanlara ulaşmak üzere gerekli yerlere verilir; kitapçılar, sahaflar, kütüphaneler, muhtarlıklar, okullar.

6. Oyuncaklar.. evet çok pahalıya aldınız, evet halası doğum gününde hediye etti, evet bir sürü özelliği var ama sonuçta oyuncak ve oğlunuz basket kursu senin karate kursu benim, kızınız bale kursu senin keman kursu benim dolaşıyor. Yani tekrar logolara ve barbilere dönme ihtimaleri yok.

7. Boşaldıklarında birer yer kaplama canavarına dönüşen cam şişeler ve kavanozlarla plastik yoğurt ve peynir kapları bir gün gelip lazım olmuyor. Tutmayın.

Evde eşya kalabalığından kurtulma taktikleri bunlardan ibaret değil tabii ki. Ama eve yeni eşya girişinin önünü kesmek önemli bir adım. Kendimize bu terbiyeyi vermek, pervasızca tüketim/satın alma kültürümüzle de bir nevi mücadele oluyor.

İçsel dağınıklıktan ve kalabalıktan kurtulmanın en önemli öğesi olan affetme konusuna başka bir yazımda değinmiştim.

Evde düzen ve intizam sağlama meselesi başka bir yazı konusu inşallah.